BISACUTUS

BISACUTUS

cognomen Comiti Guidoni, a quo Conti Guidi Italici originem ducunt, inditum, propter crebta malesicia ab ipso et suis perpetrata, apud Iohannem Villaneum l. 5. c. 36. Fu sopranominato besangue per so malesicio e de suoi. A Bisacuta, quae vox apud recentiores Scriptores securim denotat duplicem habeutem aciem, vel telum utrinque acutum. Sic enim Gtossarium Cambronense, Bisacuta, ferramentum quoddam utrinque incidens. Guil. Brito Philppidos l. 2. p. 115.

Ascia dum dextris, bisacuta, securis et ensis

Fulminat.

Et infra:

----- Nunc clava caput, nunc vero bipennis

Excerebrat, sed nec bisacuta, sudisve vel basta

Otia vel gladius ducit etc.

apud Car. du Fresne Glossar. Vide quoque lupra in voce Bipennis.